قبل از رواج سوزن، مردم با پیچیدن پوست حیوانات به دور بدن، خود را میپوشاندند. ولی با پیشرفت تمدن، بشر نیاز به دوختن پارچه ها به یکدیگر را احساس کرد و بنابراین سوزن از همان بدو قدیمی ترین تمدن ها ایجاد شد. سوزن های اولیه ای که کشف شده اند از استخوان پرندگان، ماهی و برنز ساخته شده بودند.

در مصر باستان، نه تنها سوزن و نخ وجود داشته، بلکه قادر به نقش اندازی نیز بوده اند و بیش از سه هزار سال پیش هندوها در هند یاد گرفته بودند که چگونه آنچه را که ما امروزه لباس دوخته مینامیم، بریده و جور کرده و بدوزند. در طی قرون وسطی لباس ها خیلی ساده بودند و به وسیله بانوی خانه و خدمتکارانش تهیه میشدند. بعدها وقتی پوشیدن لباس جنبه تجمل پیدا کرد، لازم بود از بخیه های محکمتر، ظریف تر و بیشتری استفاده شود، زیرا لباسها باید به دقت متناسب بدن باشند. البته عمل دوزندگی کاملاً به وسیله دست انجام میشد. دختران کوچک از بچگی این کار را یاد میگرفتند و از هر زن جوانی انتظار میرفت که خوب خیاطی کند.